En
zo verstrijken er zomaar weer 3 weken, dus hoognodig tijd voor een nieuwe
update.Meestal
als je niet mailt valt er dus ook niet heel veel te vertellen. Ik ben nu ook
heel erg aan het nadenken... We
genieten van het feit dat Jurre eens in de drie dagen de beeninjecties krijgt. 2
dagen vrij (zoals hij zelf zegt) en 1 dag een prik is fijn.We
blijven op controle komen in Amsterdam en moesten afgelopen week zelfs wat vaker
komen omdat Jurre niet goed in te stellen is op bepaalde medicijnen. Daarvoor
moet dan extra bloedonderzoek gedaan worden en dus crossen we dan weer even voor
2 buisjes bloed afgeven naar Amsterdam. Dat is wel balen omdat we altijd rond
half 9 in het ziekenhuis moeten zijn (oftewel; vroeg uit bed en file
rijden). Afgelopen
week konden we ook genieten van een weekend weg. Doordat de frequentie van de
beenprikken is verlaagd zagen we kans om even er op uit te gaan. We hadden al
een tijd geleden een vakantiehuisje aangeboden gekregen en maakten daar nu
heerlijk gebruik van.Vrijdag
moesten we op controle in Amsterdam en zijn we daarna doorgereden naar
Doornspijk, op de Veluwe. We hebben genoten van de vrijheid en het mooie weer
dit weekend. We hadden afgesproken op zondag de beenprik te halen in het
ziekenhuis van Harderwijk, maar vrijdagmiddag verraste de dokter ons met het
feit dat we die prik over mochten slaan. Zo hadden we dus echt 3 dagen de tijd
voor onszelf. En dat is na zo’n lange tijd echt vreemd en
bijzonder... Verder
zijn we in afwachting van de andere bloedwaarden die ook gaan stijgen, de
bloedplaatjes en Jurre zijn hb. Daar is nu nog weinig van te zien, maar het
sleutelwoord is toch gewoon GEDULD.
Jurre
is gewoon lekker in zijn hum en speelt lekker. Volgende week gaan we Jurre
waarschijnlijk weer wat uurtjes naar het kinderdagverblijf brengen. (Maaike is
ook weer voor 100% beter gemeld).En
zo kijken we (samen met jullie allemaal waarschijnlijk) uit naar het voorjaar
dat komt, het lekkere weer en de prachtige natuur.
We
zijn dankbaar voor een winter zonder ijs, sneeuw en ijzel (inmiddels hebben we
al zo’n 7000 km gereden naar A’dam op en neer!We
willen blijven bidden voor volledig herstel. En specifiek voor de bloedplaatjes
en de rode bloedcellen, dat die nu ook explosief mogen gaan stijgen! Met
vriendelijke groet, Sebastiaan,
Maaike, Sifra & Jurre
