Menu

zondag 14 juni 2015

Een maand verder.... (deel 65)

Ja ja ja.... Daar is eindelijk weer een stukje.
Ik had even technische probleempjes met het blog.
Maar ik merk ook dat het schrijven op dit blog afhankelijk is van mijn gemoedstoestand... zucht... Die is nog niet altijd optimaal....

Even een update dan maar van de afgelopen maand :D
Het was natuurlijk meivakantie en daarna mochten we eindelijk naar Villa Pardoes.
Ik zal die heerlijke week maar niet beschrijven van activiteit naar activiteit want dan ben ik vanavond nog niet klaar. De ontvangst in de villa was meteen hartverwarmend en ons huisje 'circus' was echt prachtig en lekker ruim.
We hebben optimaal gebruik gemaakt van de onbeperkte toegang tot de Efteling. Welgeteld 4 dagen! Als we niet in de Efteling waren deden we mee aan georganiseerde activiteiten in de villa samen met de andere gasten. Of gewoon even chillen op onze heerlijke loungebank!
Vlak voordat we weg zouden had Jurre nog even last van misselijkheid en diarree, maar gelukkig is dat in Villa Pardoes verdwenen als sneeuw voor de zon.

We hebben ons dus heerlijk vermaakt en voelden ons even heerlijk vertroeteld. Het voelde soms even alsof we weer een normaal gezin waren. Even een paar leuke foto's:






Op de terugweg op vrijdag moesten we weer langs Utrecht voor bloedonderzoek en een doktersbezoek. Na een intensieve week bekruipt mij dan toch weer het gevoel 'zal het allemaal nog wel werken?' Maar gelukkig, de bloedwaardes waren nog steeds stabiel.
En Jurre kreeg het fijne bericht van de arts dat hij 1 a 2 uurtjes per dag naar school mag! Wat een kers op de taart zeg, echt heel fijn. Nu drie weken verder gaat hij inmiddels halve dagen naar school en ook dat gaat goed!

Donderdag weer controle. Medicijnen zijn al flink afgebouwd, komende week mogen we alweer wat stoppen. Misschien dat we rond Jurre zijn verjaardag bijna echt medicijn-vrij zijn. 
Wat onvoorstelbaar! Vooral in mijn hoofd gaan veel van de gevoelens van de afgelopen maanden. Wat is er een hoop gebeurd, maar wat zijn we dankbaar waar we nu zijn.

Jullie allemaal ook maar weer bedankt voor alle medeleven. Ik heb geen idee wanneer het volgende stukje weer komt... (gek hè, dat ik dat nu schrijf ;)

Oh ja! Hij krijgt ook weer een kop met haar ;) :D