... Ik moet weer even wat schrijven...
We zijn inmiddels 1 december voorbij. In principe zouden we midden in de chemo zitten... (als we de uitstel niet gehad zouden hebben). Daar gaan mijn gedachten de afgelopen week veel naar toe 'hoe zal het zijn' en 'hoe gaan we het beleven?. '
En daarbij begint er nu angst in mijn lichaam een plekje te zoeken...
Heel vervelend, want het vreet energie!
Er blijken toch nog zorgen zo op ons pad te zijn gekomen in de tijd van voorbereiding. (Niet wat betreft Jurre hoor, die zit nog steeds lekker in zijn vel!)
Daarom ook even dit bericht; willen de bidders onder jullie ;) vragen om rust?! Vooral rust in het hoofd van Maaike, maar ook rust voor ons gezin. Ik denk dat het logisch is dat er wat spanning opgebouwd gaat worden als je voor zo'n heftige periode staat, maar het staat mijn persoonlijk functioneren nu in de weg. En daar baal ik van.
Ik besef zelf ook dat ik weer terug moet naar de Bron van leven.... Daar moet ik op vertrouwen en mijn kracht en sterkte vandaan halen. Maar willen jullie dat ook noemen in je gebed??
Bas wees me vanmorgen op het volgende lied. En ik wil het vanaf nu elke dag gaan zingen omdat ik ook niet weet hoe het anders moet... Soms denk je (hoe menselijk) dat je het allemaal zelf wel kunt gaan doen en redden, maar nee....ik ben met mn neus op de feiten gedrukt....
Stil mijn ziel wees stil,
en wees niet bang
voor de onzekerheid van morgen.
God omgeeft je steeds
Hij is er bij,
in je beproevingen en zorgen.
God U bent mijn God
en ik vertrouw op U
en zal niet wankelen
Vredevorst vernieuw een
vaste geest binnen in mij
die rust in U alleen
Stil mijn ziel wees stil
en dwaal niet af
dwars door het dal zal Hij je leiden
stil, vertrouw op Hem
en hef je schild tegen de pijlen van verleiding
God U bent mijn God...
Stil mijn ziel wees stil
en laat nooit los
de waarheid die je steeds omarmd heeft
wacht wacht op de Heer
de zwartste nacht
verdwijnt wanneer het daglicht doorbreekt
God U bent mijn God...
Ik rust in U alleen.
Opw. 717
Een kus van mij,
Maaike
