Het feit dat er zo dichtbij-wonend een meisje vecht tegen leukemie zet me aan het denken.
En jullie weten het ;) dan blijven de raderen maar draaien.
Toen ik op visite was bij Fenna en haar moeder viel het me op hoe goed, lief en sterk Susan en Tim (de ouders) zijn. Als je hoort hoeveel behandelingen er al zijn geweest, dan geloof je dat bijna niet. En als je dan ook doorkrijgt hoeveel ze nog staat te wachten dan maakt dat je/mij stil. Wat een weg! Voor Fenna natuurlijk, om al die chemo en behandelingen te ondergaan, maar ook voor de ouders die er naast staan en niets van hun dochter over kunnen nemen.
Het doet me denken aan de tijd dat wij zo in de achtbaan zaten. Je gaat maar door en door en door, staat op scherp omdat alles wat er met je kind gebeurt wel goed moet gaan en je bent ook nog eens bijna dokter en verpleegster tegelijk....
Wat lijkt het alweer lang geleden! Het gewone leven met een gezond energiek kind went heel snel :)
En nog steeds zit ik dus te denken wat ik dan voor zo'n gezin kan doen....
En toen kwam het! Ons geweldig werkend kookrooster (weten jullie het nog!?!) Hoe geweldig was dat! Wat is er lekkerder dan even niet te hoeven koken! (ik weet dat de meningen daarover verschillen hoor, maar voor mij was het toen een vervelende must).
Fenna krijgt 1 x per 3 weken voor 6 dagen achter elkaar een vervelend medicijn; Dexamethason. Ze wordt daar humeurig en hangerig van. Dat zijn voor het gezin zware weken... Zou het niet geweldig zijn als we gedurende die weken een avondmaaltijd langs kunnen brengen?!?
Deze Dexa-weken zullen nog doorgaan tot maart 2017....
Wie zou eens willen koken voor dit gezin? Het gaat om een goede maaltijd voor 2 personen (de kindertjes eten nog niet mee).
Je mag een mailtje sturen naar mij (verliefdverloofdvertrouwd@gmail.com) en dan krijg je van mij meer gegevens over de datum en het adres (Broek op Langedijk) etc.
Mag ik op jullie hulp rekenen?
